Het wel en wee van Setumup heren 1
De laatste weken is Setumup heren 1 aan een uitstekende reeks bezig. Gelukkig weten onze tegenstanders niet dat we met pijn en moeite steeds zes spelers op de been kunnen brengen. Het begon met de bekerwedstrijd tegen KVA3 in Amsterdam. Daarna volgden overwinningen tegen Castellum 4 en RVV 3. Op de geboortedag van Evi Feline hadden we even een dip tegen Gemini3. Maar wat wil je met zo’n mooie Blom erbij en zonder Jacco in het veld. Het team was eigenlijk redeloos, radeloos en reddeloos (stukje vaderlandse geschiedenis). De wedstrijd tegen Liusna2 moest op een trainingsavond gespeeld worden, omdat de helft van heren 1 vrijdags op excursie ging. Deze keer was de bierproeverij ergens in Duitsland. Jacco was er nog steeds niet. Net als de teller. Tjeerd begon achter het telbord, omdat hij van allemaal daar het beste in is. Ook heeft hij nog geen leesbril. Na vijf punten lag William weer eens op de grond. Deze keer stond hij niet meer op. Enkelblessure. Tjeerd kwam erin en coach Ad combineerde een en ander door ook het tellen over te nemen. Een mooie 3-1 overwinning volgde. Al eerder viel op deze Facebookpagina te lezen, dat een aantal dames met hun aanmoedigingen hierin een stevig aandeel hadden. Zouden ze vaker moeten doen!?!? Ruim een week later wachtte weer een wedstrijd (beker) tegen Liusna2. In Ter Specke is het voor ons altijd moeilijk winnen. Vorig jaar werden we door dat team uit de beker gewipt met 15-13 in de vijfde set. Met drie supporters op de bank William, Mirella en Jacco. De laatste had wel zijn wedstrijdkleding aan, maar door een griepje was hij eigenlijk niet inzetbaar. We waren meteen op stoom en dat bleef zo. Liusna probeerde van alles, maar met drie sets was het gedaan. De Lissenaren bleven op totaal 44 punten steken. Even dreigde er nog roet in het eten gegooid te worden toen Mirella ervan beticht werd een bal onder haar kleding mee naar buiten te willen smokkelen. Uiteindelijk konden we toch ons we-gaan-europa-in dansje maken. Om William mee te kunnen laten doen deden we het deze keer allemaal op één been. Afgelopen vrijdag wachtte VCO3 in Oegstgeest. Zij waren met zijn elven. Wij met zijn zevenen, omdat Raymond uit heren2 ons een handje kwam helpen. Barend had alweer een bierproeverij en kon daarom niet mee. We gingen voortvarend van start en het stond 16-25 voor dat we het wisten. De tweede set waren we helemaal de weg kwijt. De opslag van de tegenstander belandde tussen de linies. Opslagen werden gemist en smashes uitgeslagen. De derde set liep het weer en bouwden we een kleine voorsprong op. Opnieuw tegenslag. Nu kreeg Frank van Velzen zijn maandelijkse bloedneus. Raymond kwam op een voor hem vreemde plaats in het veld, maar de set werd soepeltjes uitgespeeld (17-25). De laatste set hield VCO zijn zwaargewicht aan de kant (en wij uit zelfbescherming Frank). De scheidsrechter leefde zich nu helemaal uit. Hij bleek spelregelspecialist. Een bal, die over een balk vloog, werd dubbelfout gefloten. Later in de kantine bleek, dat correct voor ballen, die over een armatuur gaan. We hebben het maar zo gelaten. Oh ja, de laatste set eindigde in 15-25 voor ons.